In de jaren dat CDA-raadslid Patrick Hoefman deel uitmaakte van de Hoornse raad heb ik niet éénmaal iets over hem vermeld in mijn columns. Hij heeft braaf meegedaan en vast en zeker in de fractievergaderingen zinnige dingen gezegd. Er zijn 35 raadsleden in Hoorn en het is nog niet gebeurd dat alle 35 zich zodanig hebben opgesteld dat je kunt spreken van een enorm levendige, bruisende raad met 35 uitzonderlijke bevlogen sprekers met rare of zeldzaam treffende en humoristische oneliners. Ik heb Patrick Hoefman gekend als een degelijke partijgetrouwe meestemmer.
Toch is het beeld dat ik van dit raadslid had niet compleet geweest. Ik moet begrijpen dat Patrick ook een man is die diep nadenkt, ook lang nadenkt over de zaken die uiterst belangrijk zijn. Dat lange nadenken is natuurlijk iets heel anders dan het nadenken waar ik in mijn tijd als leraar de leerlingen toe uitnodigde. Daar was eigenlijk maar een korte bedenktijd mogelijk. Ik heb af en toe leerlingen aangespoord om niet te lang over een antwoord na te denken en bij eenvoudige rekenopdrachtjes leek me het niet passend om te zeggen: ‘Denk daar nog maar eens rustig een tijdje over na, over drie weken vraag ik het je nog eens.’
Over politieke standpunten moet je gewoon wat langer nadenken. Een opvatting kent vaak een behoorlijke rijpingsperiode. Mijn overstap van de KVP naar de PvdA duurde in de zeventiger jaren best wel langer dan een paar maanden. Bij Patrick duurde het loslaten van het CDA minder dan drie weken. Hij was net drie weken geleden ingezworen als raadslid voor de partij die hij al enige jaren goede diensten heeft bewezen. Daarom stond hij ook niet al te laag op de verkiezingslijst. Wie hoog op de lijst staat heeft het volle vertrouwen van de partij en ook van de kiezers. Dat veel CDA-aanhangsters de gewoonte hebben om op een vrouw te stemmen is iets van deze tijd en daarom kwam een vrouw op de lijst er een tijdje eerder door in de raad.
Patrick heeft, nog voordat hij goed en wel zijn mond heeft kunnen opendoen tijdens een commissie- of raadsvergadering het besluit genomen op te stappen bij het CDA en in te trekken bij de gretig wachtende Fractie Tonnaer. Patrick zat in gewetensnood vanwege het feit dat het CDA niet duidelijk genoeg voor elkaar heeft kunnen krijgen dat nieuw te bouwen woningen niet al te hoog mochten worden en dat er na een bepaald jaartal misschien meer woningen zouden worden gebouwd dan het CDA in de afgelopen tijd heeft voorgestaan. Dit was allemaal al bekend voordat Patrick met een bos bloemen samen met de burgemeester op de foto werd gezet als nieuw raadslid.
Overstappen op dit moment naar een andere partij om deze lullige reden kan ik niet anders bezien dan als zetelroof. Patrick zou een fatsoenlijk man zijn gebleven wanneer hij op het moment dat hem gevraagd werd de leeggekomen zetel voor het CDA te gaan bezetten moeten zeggen dat hij daar grote moeite mee heeft. Op deze manier gaat de burger zich afvragen of mensen voornamelijk raadslid willen worden omdat het een leuke bijverdienste is. Voor de raadsleden in Hoorn is de vergoeding elke maand € 1.645,72. Er zijn genoeg mensen die voor dat extraatje in deze dure tijd best iets minder naar het stemmetje van hun betere ik willen luisteren.
Het CDA is een van de partijen die je zou mogen zien als een partij voor mensen met een moreel kompas. Ik geef toe dat het een iets verwaterde variant is van wat men nu nog steeds aantreft bij de ChristenUnie. Het Hoornse CDA heeft in de afgelopen jaren niet het opportunistische denken laten zien die in het zuiden des lands nog wel eens kon voorkomen, maar Patrick Hoefman laat zien dat zijn christelijke waarden minder sterk wegen dan zijn opvatting over bouwhoogte. Zijn bij de haren bijgesleepte opvatting over boerenslachtofferschap steken schril af tegen een waarschijnlijk voorgenomen besluit zijn partij te beroven van een hele zetel en zich dan aan te sluiten bij een triomfantelijke Fractie Tonnaer, die zich nu laat zien als een wel heel slechte verliezer en geen verzamelplaats voor edeler bestuursprincipes.
Misschien dat er in Hoorn eens afspraken gemaakt kunnen worden over stuivertje wisselen met rare motieven. Excuses als een moeilijke jeugd of rare bijwerkingen van medicijnen moet worden beschouwd als niet valide. Ik raad Patrick voor zijn eigen geestelijke gezondheid aan de komende tijd maar niet in de spiegel te kijken.
De inhoud van de column is uitsluitend voor rekening van de auteur. HoornRadio/HoornGids is niet ge- of verbonden aan een politieke partij of welke politieke richting dan ook, maar geheel autonoom, onafhankelijk en ongebonden.
