Wederom een column over de vastgelopen plannen van Stichting Stadslandbouw en met name over de voorzitter ervan, Chris de Meij. Uitgebreid geeft het NHD aan Chris de ruimte om zijn gram te halen over de gang van zaken. De strafbaarheid van zijn pogingen om Hoorn een stukje mooiere natuur te bezorgen lijkt ver te zoeken te zijn. Toch zijn er enorme hobbels te nemen om te komen tot een nuttige voortzetting van eerdere plannen. Hobbels die gaan over regeltjes, procedures, protocollen en persoonlijke vrijwaringspaniekaanvallen.
Chris de Meij heeft zich met zijn stichting ingezet om in Hoorn op een plekje dat daarvoor geschikt lijkt een fantastisch leefgebied voor bijen en een voedselbos te realiseren, een voedsel- en bijenoase. Vanuit de intensieve samenwerking met gemeentelijke instanties zijn ideeën hierover tot stand gekomen en is een basis gelegd voor een vorm van wat soepeler samen denken en besluiten. Voornamelijk met ambtenaren die over het Hoornse groen gaan en met af en toe op zekere afstand een goedkeurend knikje van de wethouder.
Toch ging er iets mis. De stichting blijkt iets voortvarender te zijn dan het stadsbestuur kan bijhouden. Chris heeft uit de positieve reacties van betrokken ambtenarenapparaat geconcludeerd dat men verder mocht gaan en wie de voortvarendheid van Chris een beetje kent, weet dat de klus dan vlot klaar kan zijn. Een subsidie van een bank zorgde ervoor dat de gemeente ook niet eens voor alle kosten hoeft op te draaien. Alle seinen leken op groen te staan en daarom kun je je voorstellen hoe verbluft Chris was toen hem te verstaan werd gegeven dat hij illegaal bezig is.
Natuurlijk kun je opmerken dat Chris met zijn jarenlange ervaring in de gemeentepolitiek als geen ander moet weten dat er tussen een informele toezegging en een door het college en de gemeenteraad bekrachtigde ga-je-gang-maargeluid een tijd zit van diverse generaties bijenbevolking. Maar evengoed kun je je afvragen waar die stevige stop- en afstrafbeweging door het college vandaan komt. Was het nodig om Chris meteen naar het strafbankje te geleiden? Is de stad door het handelen van de Stichting Stadslandbouw met alle vrijwilligers zo ernstig benadeeld? Zijn de feiten overduidelijk vatbaar voor twee totaal verschillende uitleg? Is het zo onbestaanbaar dat de plannen van Stichting Stadslandbouw op die plek worden uitgevoerd?
Wie op de letter van de wet gaat letten kan waarschijnlijk genoeg vinden waar het bij de tot dan gevolgde werkwijze mis ging. Hoogstwaarschijnlijk kun je het college niet betichten van juridisch verkeerd handelen. Deze casus laat echter pijnlijk duidelijk zien dat er meer bestaat dan juridisch correct handelen. Hier werd volgens de strakke lijntjes van de bestaande regeltjes een karaktermoord gepleegd. Chris de Meij en de stichting worden weggezet als onbetrouwbaar persoon en laakbare stichting. In het verweer op de beschuldiging van Chris aan de burgemeester en het college dat hem groot onrecht is aangedaan valt de burgemeester terug op de regeltjes en interpretatie ervan.
Natuurlijk kun je ook zeggen dat Chris niet altijd even handig heeft gemanoeuvreerd. Zijn persoonlijkheid is daar kennelijk wat minder op ingericht. Zijn verontwaardiging zal de tegenpartij ook wat meer op de verdedigingslijn hebben geplaatst. Wie het hele feitenrelaas, inclusief de eerlijke inbreng ervan door de betrokken ambtenaren, kent, zal kunnen zien dat beide partijen ook driftig bezig zijn met het schoonpoetsen van het eigen straatje. Dat noem ik niet als een verwijt, maar als een onoverkomelijk gevolg van de opstelling van de opponenten. Waar is de uitweg naar een verkieslijker uitkomst?
Chris heeft om zijn eigen VVD-fractie niet in de problemen te brengen, besloten om tijdelijk apart van de fractie door te gaan. Daar is niet iedereen even blij mee. Ook hier kun je je afvragen wie welke fout heeft gemaakt. Was het Chris door zomaar te stellen dat dit de enige en juiste oplossing is of heeft het bestuur en de fractie van de VVD onvoldoende argumenten op tafel kunnen leggen om te zeggen dat Chris als fractievoorzitter gewoon zijn werk kan blijven doen, omdat de beschuldiging niks te maken heeft met zijn politieke werk?
Beide partijen hebben zich vakkundig in een patstelling begeven. Ik ontkom er echter niet aan om me af te vragen waar zaken in Hoorn mis kunnen gaan. Ik trek de vergelijking met de plannen rond de kiosk in de haven. Twee gevallen waar ondernemende initiatiefnemers de kous op de kop krijgen doordat men in het gemeentelijke apparaat aanvankelijk enthousiast meebeweegt om het daarna om zeep te helpen wanneer regeltjes worden ontdekt. Toevallig dat in deze twee gevallen de mooie ideeën werden aangedragen over zaken die vallen onder wethouder Simon Broersma? Meten we in het vervolg iedereen die mooie ideeën komt aandragen de ernstige waarschuwing meegeven daar niet te voortvarend mee om te gaan en positieve en stimulerende signalen vanuit het gemeentelijk apparaat vooral te negeren?
Jammer dat het college onder aanvoering van de burgemeester zo in een verdedigende stuip schiet. Zijn we niet meer gebaat bij zachtzinniger meebewegen en begripvoller meedenken? Kan het college de hand in eigen boezem steken? Hoorn moet nog meer toekomst krijgen!
De inhoud van de column is uitsluitend voor rekening van de auteur. HoornRadio/HoornGids is niet ge- of verbonden aan een politieke partij of welke politieke richting dan ook, maar geheel autonoom, onafhankelijk en ongebonden.
