Groots en vooruitstrevend zal het project De Poort van Hoorn zijn. Met open en verwachtingsvolle blik naar de jaren die komen. Met het plan zal Hoorn meer stad worden en zullen opmerkingen als: Hoorn, is dat niet dat provinciestadje ergens boven Purmerend? nooit meer worden uitgesproken door anderen dan komedianten. Grootse plannen vragen groots denken en groots denken is natuurlijk riskant, want voordat je het weet is het allemaal een beetje te groots en dan herken je dat pietepeuterstadje aan de Zuiderzee niet meer.
Grootse plannen vereisen natuurlijk ook een parate gemeenteraad, met scherpe inzichten, visionaire kwaliteiten en zorg voor de mens die zich in die toekomst ook best prettig mag voelen. Wat kennis over stedenbouw, overzicht van demografische ontwikkelingen, sociologisch en (massa) psychologisch besef en nog een waslijst aan nuttige kennisgebieden zouden fracties best in huis mogen hebben. Om tot goed afgewogen inzichten te kunnen komen, moet je je er ook voor openstellen en doen raadsleden dat?
Jawel, en natuurlijk in verschillende mate van intensiteit. Vragen stellen is een goede manier om tot kennis te komen. Wie geen vragen heeft loopt slechts te koop met een matige hoeveelheid nuttige wetenschap en daarmee moet je je niet verbeelden een zinnige inbreng te kunnen hebben in de gemeentelijke besluitvorming. In de goegemeente waarvoor een raadslid zich het schompes bestuurt zitten ook mensen die wèl doorgeleerd hebben voor het een of ander, mensen die meer verstand hebben van bouwen dan welk raadslid dan ook, mensen die hoofdschuddend de voorstellen en meningen van raadsleden aanhoren.
Raadsleden kunnen dan hun schouders ophalen en terugkaatsen dat ze van gemeentebesturen meer kaas hebben gegeten, maar zij kunnen ook nieuws- en leergierig reageren en vragen om de informatie die nodig is om goede besluiten te nemen. En, dat gebeurt dan ook wel. Men stelt vragen aan en luistert naar echte deskundigen. Vragen stellen is dus van zeer groot belang en vragen worden dan ook veelvuldig gesteld. Vanuit elke fractie kan men vragen verwachten.
Toch is er één fractie, die volgens mij – ik heb er geen diepgravend onderzoek naar gedaan, maar het komt zo op mij over – kampioen vragensteller is. Het is ook de fractie die de meeste moties indient. Helemaal alleen, of samen met andere fracties. Het is de fractie Tonnaer. En dat is bijna uitsluitend de verdienste van de fractievoorzitter, die zich bescheiden naar zijn partij noemt. Roger Tonnaer is wat vragenstellen betreft permanent aanwezig in alle vergaderingen van raadscommissie en raad. Het moet het ultieme bewijs zijn dat geen andere fractie zich zo diepgaand met de gemeentepolitiek bemoeit. Toch lijkt dit niet een aanbeveling om deze fractie een speciale prijs van beste vragensteller toe te kennen. De meeste vragen zijn niet gebaseerd op het vergaren van nieuwe kennis, maar om aandacht te vragen voor de door deze fractie in rots gehouwen standpunten. Vragen om aandacht voor de fractie zelf.
Ik wil dit illustreren naar aanleiding van de vragen die hij heeft ingediend, over de beleidskaders voor de woningbouw in het gebied van de Poort van Hoorn. Het zijn artikel 36 vragen, dat zijn vragen die aan het college worden gesteld om het college te kunnen controleren. Goed bezig, fractie Tonnaer, zou een nu al zwevende Hoornse kiezer kunnen denken. De antwoorden van de wethouder die daar gelukkig even de tijd voor vrij kon maken, wijzen er allemaal op dat de ijverige fractie van verkeerde veronderstellingen is uitgegaan. Zaken die hij had kunnen weten. Het zijn vragen met één doelstelling: waarom doet het college niet precies wat wij willen?
Er komen nog meer vragen van deze fractie, ook samen met vragenstellers van andere fracties. Allemaal vragen die met de Poort van Hoorn te maken hebben. Vragen waarom er niets wordt gedaan met het omarmde gelijk dat de actiegroep Betrokken Poorter meent te hebben. Ik vind het goed dat er vragen worden gesteld en ik heb hierbij ook een paar vragen. Hoeveel tijd is een college jaarlijks kwijt aan overbodige vragen? We hoeven niet te denken aan het spreekwoord: één gek kan meer vragen dan tien wijzen beantwoorden kunnen, maar als we een vragenprijs zouden willen uitreiken, is het een idee om dat te doen aan de fractie die de beste vragen stelt om echte en nuttige informatie op te halen, als een poort naar echte kennis?
De inhoud van de column is uitsluitend voor rekening van de auteur. HoornRadio/HoornGids is niet ge- of verbonden aan een politieke partij of welke politieke richting dan ook, maar geheel autonoom, onafhankelijk en ongebonden.
