HOORNGIDS | De Hoornse raadsvergadering van 4 februari is een leerzame geweest. Voor mijzelf althans. Het werd een vergadering met veel verwarring en beleefde daarom ook drie schorsingen. Schorsingen waarin raads- en collegeleden even de balans konden opmaken en overleggen wat de volgende stap in het overleg moest zijn. Voor mijzelf als nieuwsgierige toeschouwer waren het momenten om me te proberen te herinneren wat er nu precies gaande was en waarom dat leidde tot zoveel verwarring. Waar kwam de Babylonische spraakverwarring vandaan?
Aanleiding voor mijn overpeinzingen waren de artikel 34-vragen van Danny Verdonk, de bevlogen fractievoorzitter van fractie Danny Verdonk, over de verstrekte subsidie aan Clean2a. Deze organisatie wil van afvalplastic dat door veel milieubewuste mensen zou worden verzameld iets nieuws maken en heeft subsidie aangevraagd bij Hoorn en dat ook gekregen. Wethouder Kholoud Al Mobayed die de subsidie verleende mocht de vragen beantwoorden en een en ander zou gebeuren binnen de spelregels van een heus interpellatiedebat. Daar leek het college ook wel zin in te hebben en stemde toe. Normaliter worden vragen van de soort die Danny Verdonk uiterst professioneel geformuleerd op papier zette, schriftelijk beantwoord. Dit keer niet.
Een interpellatiedebat in de Tweede Kamer is iets uitzonderlijks en ik meen dat dit voor gemeenteraden ook niet al te vaak voor komt. Wat ik ervan begrijp is dat er door de vragensteller een debat komt met de betrokken wethouder over een onderwerp dat niet op de agenda staat. Pas in latere instantie mogen andere raadsleden zich met het debat bemoeien. Ik vermoed dat onwennigheid met een dergelijk politiek instrument een deel van de verwarring veroorzaakt heeft. Danny versus Kholoud liep direct spaak, nadat Kholoud in haar beleving keurig op de zeven vragen van Danny antwoordde. Danny reageerde vinnig met de opmerking dat geen enkele van zijn vragen was beantwoord. En toen bleek dat er iets was mis gegaan. Waar liep het spaak?
Danny zei vlak voordat hij de vragen nog eens mondeling stelde dat het hem nadrukkelijk niet ging om hetgeen waarvoor subsidie was aangevraagd of door wie. Het ging hem om de gevolgde procedure. Is de subsidieverlening keurig volgens de daarvoor geldende regeltjes gegaan? Kholoud daarentegen etaleerde haar enthousiasme over het project en de fantastische manier waarop haar eigen kinderen via de school met dit project te maken kregen en er daadwerkelijk iets mee hebben gedaan. Omdat het een innovatief, sociaal wenselijk, idealistisch, milieuvriendelijk, educatief en aan nog meer mooie zaken voldoende project betreft, mogen regeltjes best iets gemoedelijker worden geïnterpreteerd.
Danny gaf zich echter niet gewonnen. De regels, de afspraken, de letterlijke neerslag die moest aantonen dat geen enkele geslepen jurist er tussen kan komen, daarover ging het interpellatiedebat. Kennelijk heeft Danny beter de spelregels van dit instrument bestudeerd en zich van tevoren gewapend om elke suggestie dat er vlekkeloos was gehandeld te kunnen pareren. Dat moet wel leiden tot een zegenrijk moment dat hem de status kon verlenen van een geslepen politicus te zijn. Kholoud meende duidelijk te kunnen maken, dat Hoorn trots mag zijn op de gevolgde handelswijze, waardoor een project, waarvoor zelfs het Jeugdjournaal was aangerukt, onze stad positief op de kaart zou zetten.
Ergo, er was een clash van twee culturen, waarvan we echter moeten hopen dat ze in voldoende mate terug te vinden zijn in alle politici. Besturen met het hart, met de menselijke maat, waardoor maatschappelijke problemen worden herkend, erkend en aangepakt. Daarnaast besturen met duidelijke afspraken, zodat willekeur en misbruik worden uitgesloten. Politiek is een vak, dat wordt beoefend door mensen die daar in het gunstigste geval een door de eigen groepering geleid leertraject voor hebben gevolgd. Voor de kleine fractiesnippers bestaat zo’n begeleiding hooguit uit enkele welgemeende opmerkingen van een ouwe rot. Een wethoudersvakschool is er niet, maar voor € 695,- kun je een masterclass van één dag volgen.
Wellicht bestaan er ook workshops of masterclasses interpellatiedebat, maar kunnen we niet beter afspreken dat we dit instrument pas gebruiken wanneer een groot deel van de raad dat als enige oplossing ziet of wanneer er echt een reden voor is? En wil iedere Hoornse politicus bij zichzelf nagaan in hoeverre hij of zij emotiebestuurder of regeltjesfetisjist is?
