Op een of andere manier kom je tijdens het zappen fragmenten tegen van het vakantieprogramma van MAX. Leerzaam in diverse opzichten. Zo is er de controle van hotelkamers en met name de meest smerige details die je daar kunt aantreffen komen uitdagend in beeld. Je leert zo je geboekte hotelkamer beter bekijken. Of je nachtrust dan nog dezelfde is, waag ik te betwijfelen, maar een gewaarschuwd mens telt voor twee en met iets kritischer blik naar een volgende hotelkamer zoeken levert prettiger verblijf op.
Een ander markant onderdeel is, net als het hotelkameronderzoek, één op één gekopieerd van de vroegere vakantiemanuitzendingen van Frits Bom. Het aanwijzen van de vakantiebestemming ter plaatse. Weet de Nederlandse vakantieganger waar hij/zij zich op dat moment op de wereldkaart bevindt? Dankzij de vernieuwde onderwijsinzichten op het gebied van aardrijkskundelessen van een paar decennia terug kreeg topografie een zeer ondergeschikte plek en kunnen vakantiegangers tijdens hun verblijf op Kreta met een aanwijsstokje IJsland aantikken als hun vakantieplek. Ezeltje-prik in nieuwe format. Lachen!
Goed, dat ons onderwijs dit soort leuke items in een tv-programma mogelijk heeft gemaakt. Nu hebben mensen die er nog wel enige kijk op hebben genieten van dwaasheden van anderen. Maar tegelijkertijd begin ik me enigszins ongerust af te vragen of we eigenlijk wel goed bezig zijn. Ik realiseer me dat wij, om een zo goed mogelijke reisroute te vinden, ons bijna blind verlaten op de tomtom. Wat doet dat met je nog ergens in de geheugen aanwezige topografische kennis? Zou ik plaatsen als Roelofarendsveen of Waspik nog op een blinde kaart kunnen aanwijzen? Ik kan me niet herinneren daar ooit geweest te zijn. Mag dat dan als excuus gelden? Hoe erg is het dat je dat niet weet? Mag je hen die het wel weten om die reden slim noemen?
De meeste foutwijzers bij het MAX-programma vinden dat absoluut niet erg en zullen bij familie- en vriendenbijeenkomst daar ongegeneerd met grote hilariteit over kunnen vertellen. Is het belangrijk dan? De S.P.E.L.-show van VARA/BNN doet bij mij dezelfde vragen rijzen. Mevrouw Grosthuizen en ik testen bij dit programma onze eigen kennis van de spelling of uitdrukkingen. Ook wij zitten er af en toe naast en ervaren dat bijna als verbijsterend. Is dat erg dan? Ben je dom wanneer je geen fout kunt ontdekken in de zin: Een aantal buitenlanders denken dat hun beter de Nederlandse taal kunnen als mij? Je zult ons niet vrolijk over horen verslaggeven over ons gebrek aan kennis bij welk koffiegesprek dan ook. Falen op een terrein, waar je je een beetje zeker dacht te vinden doet wat met je. Wij stellen ons allebei een stuk bescheidener op, wanneer het over kennis van onze taal betreft.
Falen bij inzicht in wie de beste politicus voor je gemeente, provincie of land komt net zo vaak voor. Ben je dom, wanneer je niet ziet dat politici met drogredenen, fake-nieuws en eigenbelang eerst jou je stem ontfutselen? Mag je daar de fout mee ingaan omdat het niet een vak is dat je op school krijgt aangeboden? Ik denk toch dat er veel zaken zijn, die je ook zonder schoolopleiding dient te leren. Misschien mag ik zeggen, dat degene die bijvoorbeeld niet door heeft dat een partij als Forum voor Demagogie fout is, beslist dommer kan zijn dan iemand die Kreta niet weet te liggen?
