HOORNGIDS HOORN | Zondag 14 april nam koordirigente Margreet Drijver op indrukwekkende wijze afscheid van haar dirigentenbestaan en van de koorleden van alle koren die ze in de afgelopen jaren op geheel eigen wijze heeft geholpen om het niveau verder te verhogen en het repertoire tot in de puntjes te laten klinken. Maar liefst 9 koren met in totaal 180 koorleden, begeleid door verschillende pianisten, namen gezamenlijk zingend afscheid van de dirigente die ze zozeer in hun hun hart hadden gesloten en dan ook op handen wordt gedragen.
Margreet en haar man Charles gaan de wijde wereld in met hun camper. Door het vervroegde pensioen van haar wederhelft is die gelegenheid er nu en die willen ze graag benutten. Het dirigeerwerk was aanvankelijk een struikelblok, maar uiteindelijk werd toch besloten om alle koren mede te delen dat er een eind zou komen aan de samenwerking. Het laat zich raden dat dit door alle koren ten zeerste werd betreurd, maar juist door de innige band die er was gesmeed de laatste jaren gunde iedereen Margreet dit nieuwe avontuur.
Uitzwaaiconcert
In overleg met de koren werd een datum afgesproken voor het uitzwaaiconcert waarop gezamenlijk afscheid kon worden genomen, hetgeen dus zondag 14 april geschiedde in een bomvolle Parkschouwburg. Nadat de aanwezigen en ook de al klaar zittende koorleden welkom waren geheten door ladyspeaker Els Hofman, tevens voorzitter van de Werkgroep Uitzwaaiconcert, was het tijd voor de opkomst van de hoofdpersoon zelve.
De Klokken van Haarlem
De opkomst van Margreet Drijver mag spectaculair worden genoemd, vanwege haar uitermate fraaie gewaad. Een kunstwerk op zich. Daarna nam ze plaats op de dirigeerplek om vol overtuiging aan de slag te gaan. Het eerste dat de aanwezigen te horen kregen was het fraaie lied ’De Klokken van Haarlem’, waarna elk koor twee nummers uit het eigen repertoire ten gehore bracht, alsmede een optreden van solist Jan van Pijkeren. De aanwezigen genoten hoorbaar en zichtbaar van de podiumactiviteiten.
Schubert
Na de pauze zagen we Margreet in een ander, maar minstens zo fraai japon, plaatsnemen op de dirigeerplek. Als altijd zonder dirigeerstok, maar met handgebaren en ook verbaal duidelijk alle koorleden begeleidend naar een vlekkeloos optreden. De aanwezigen konden in het tweede bedrijf luisteren naar een nieuw muzikaal hoogtepunt: een sublieme uitvoering van de ‘Deutsche Messe’ van Schubert. Na dit indrukwekkende zangspektakel tijdens deze historische avond werd de aanwezigen verzocht om gezamenlijk het slotlied Dona Nobis Pacem te zingen, terwijl Margreet en haar man de zaal verlieten. Iedereen voldeed daar graag aan, waarna in de foyer van de schouwburg nog individueel afscheid kon worden genomen.
Reacties
Van het publiek konden we enkele reacties optekenen: ”Genoten van Margreet. Kan ik uren naar kijken.” ”Ze vergeet de hele wereld als ze aan het dirigeren is.” ”Ze geeft complimentjes aan de koorleden, steekt duimpjes omhoog. Zingt mee. Indrukwekkend.” ”Ze straalde en zag er ook prachtig uit.” ”Wat was het een prachtige belevenis.” ”Wat zullen we je missen, Margreet.” ”Margreet, dank en het ga je goed.”
Waar de reis van de dirigente en haar man Charles ook heen moge leiden, we zullen Margreet ongetwijfeld op enig moment weer aantreffen tijdens muzikale bijeenkomsten.
Foto’s: Jet Vos en Wally Ooms
