Mijn alter ego schreef deze week over de verkiezingen voor de Provinciale Staten en maakte daar toen een zijdelingse opmerking over de verkiezingen voor de waterschappen. De opmerking klopte niet, kreeg ik te lezen in een berichtje van een lezer die veel meer verstand heeft van deze instelling dan ik ooit zal krijgen.
Er werd in de column gewag gemaakt van zeven geborgde zetels namens een drietal partijen voor wie de besluitvorming bij het Hoogheemraadschap van levensbelang is voor hun bedrijfsvoering. Het aantal is terug gebracht naar vier. Twee zetels voor de boeren en twee voor de natuurterreinbeheerders. Het bedrijfsleven doet niet meer mee. Dat betekent dat er over 26 van de 30 zetels door de Noord-Hollandse kiezers gestemd kan worden. Die zetels worden begeerd door diverse politieke stromingen. Op 15 maart kun je voor ons Hoogheemraadschap een andere keuze maken dan voor een politieke stroming voor de Provinciale Staten.
De verkiezingen voor het waterschap of hoogheemraadschap, zoals dat bij ons heet, zijn in het verleden voor mij weinig interessant geweest. Ik had en heb nog steeds geen flauw idee welke keuzes van partijen op de uitvoering van de taken van dit instituut een gunstiger effect voor ons hebben. Dat beeld bestaat bij een kleine groep mensen wel en niet alleen bij de mensen die zich voor het kandidaatschap voor een van de partijen hebben laten verleiden. De man die mij fijntjes op een aantal misvattingen wees heeft een veel duidelijker beeld.
Er zijn, om een voorbeeld te noemen, politieke partijen die de boeren ondersteunen die het grondwaterpeil graag heel laag houden, zodat ze met hun zware tractoren hun land kunnen bewerken en hun productie verhogende activiteiten kunnen voortzetten. Zij vinden partijen als CDA, VVD en BBB, alsmede de LTO aan hun kant. Ik zou gereageerd hebben met een soort van instemming, want wat goed is voor de boer mag ook wel eens mijn instemming krijgen. Maar er zit ook een andere kant aan. Voor de natuur is dit niet zo’n best idee en je huis moet niet op houten palen zijn gefundeerd. Er is ook aandacht nodig voor onze dijken. Niet dat we nu op korte termijn bang moeten zijn voor overstromingen, maar onze dijken en eventuele natuurvriendelijke oevers zouden wel eens bedreigd kunnen worden door het neoliberale denken waardoor men voor zo weinig mogelijk geld een voor mens en natuur zo onaantrekkelijk mogelijke oplossing zoekt.
Ik kreeg nog een aandachtspunt aangereikt: de kwaliteit van het oppervlaktewater. Meststoffen, bestrijdingsmiddelen, medicijnen, plastic in diverse varianten uit het water houden is voor een flink deel ook iets waar onze boeren zich met wat meer verantwoordelijkheidsbesef mee bezig mogen houden en er zijn toch partijen die dit de boeren niet al te hard willen voorhouden. Het schijnt dat de wat linksere partijen zich hier over wat bezorgder en verantwoordelijker willen opstellen. Zeg maar de partijen waar je de Nederlandse vlag niet gauw omgekeerd aan de gevel of in de tuin ziet wapperen.
Ik moet je bekennen dat ik me wel voorgenomen heb om, wanneer ik op een makkelijke manier wat meer informatie over de waterschappen krijg aangereikt, daar met iets meer aandacht naar te luisteren. Ik heb wat gegoogeld bij ons Hoogheemraadschap, maar ik had niet zoveel zin om uitgebreide rapporten door te worstelen. Ik denk dat ik je volledig gelijk geef, wanneer je mij zou gaan verwijten dat ik dus de keuze van een goede kandidaat voor ons Hoogheemraadschap te lichtvaardig opvat. Ik vermoed eigenlijk sterk dat ik desondanks de afgelopen dagen meer heb gedaan om informatie te verzamelen alvorens op de 15e maart een vakje rood te kleuren dan menigeen, maar je mag meteen zeggen dat dit wel een heel zwak verweer is. Ik hoop dat jij er iets meer voor gaat doen, want dat ook waterschappen en hoogheemraadschappen belangrijk werk doen staat buiten kijf.
De inhoud van de column is uitsluitend voor rekening van de auteur. HoornRadio/HoornGids is niet ge- of verbonden aan een politieke partij of welke politieke richting dan ook, maar geheel autonoom, onafhankelijk en ongebonden.
