Stel: je woont in een stad waar al enige tijd een dringende behoefte bestaat om scholen voor kinderen met een beperking onder te brengen in één gebouw waarin alle zorg bij elkaar gebracht is. Stel: je hebt in een gemeenteraad waar wel eens moeilijk gedaan kan worden over de plek voor een noodzakelijke voorziening raadsleden zitten met een lerarenachtergrond. Dan zou dat een beetje een geruststellende gedachte kunnen zijn, toch? Welnu, in Hoorn doet zich beide voor en toch blijven er zorgen.
Op de plek van de oude hockeyvelden in het fraaie stukje van de stad de Nieuwe Steen zou wel eens lang gekoesterde wens, om de verschillende vervallen locaties voor speciaal onderwijs onder te brengen in een zo genoemd Integraal Kind- en Expertise Centrum, in vervulling kunnen gaan. Fantastisch natuurlijk en dat wordt niet alleen zo gevoeld door ouders, de leerkrachten en andere hulpverleners die hierbij betrokken zijn. Wanneer een collega-wethouder van een andere gemeente aan onze onderwijswethouder zou vragen: ‘Hoe hebben jullie het speciaal onderwijs geregeld?’ dan zou ik niet graag de onderwijswethouder van Hoorn zijn.
Natuurlijk heeft de Hoornse onderwijswethouder van de afgelopen jaren voor deze zaak niet op zijn handen gezeten. Hij is jaren ergens in de prehistorie met plannen aangekomen en goddank hebben we in Hoorn een prijzenswaardige democratie waarin de gemeenteraad de laatste stem heeft. En in die raad zitten al jaren mensen die ook een scherp oog hebben voor zaken die niet hun stokpaardje zijn. De plek voor het IKEC zou best wel eens kunnen zijn op de niet meer in gebruik zijnde hockeyvelden vlak bij het stadhuis, was het voorstel. Maar daar wonen ook mensen in de buurt, zagen zij. En hoe kijken die aan tegen dit idee?
Daarnaast speelt een zo niet groter vraagstuk van woningbouw binnen de steeds krapper aanvoelende stadsgrenzen. En dan zou het idee van uitgeven van bouwgrond voor een flink aantal appartementen aldaar, met bijpassend financieel voordeel voor de Hoornse schatkist, zomaar een niet twee, maar drie-vliegen-in-één-klapoplossing kunnen zijn. Zeker wanneer veel van de 140 geplande appartementen bestemd zijn voor mensen die zijn aangewezen op de sociale huursector. Wat kan daar nu op tegen zijn?
Nou, voor die vraag hebben we iemand in de raad die heel precies kan aanvoelen wat er in dat stukje Hoorn zonder sociale huur aan bezwaren kunnen leven. Ons gewaardeerd raadslid Roger Tonnaer, met een van de grootste fracties achter hem, woont daar en heeft de medebewoners bezworen dat de overlast tot een absoluut minimum zal worden teruggebracht. Dat hij daarom alles uit de kast trekt om het plan te veranderen is dus te begrijpen. Wanneer hij moe van het dienen van het stadsbelang terug keert naar zijn woning, wil hij niet dat zijn buren hem demonstratief de rug toekeren, omdat hij de wijkverpestende plannen niet heeft tegengehouden.
Maar er zijn ook andere fracties die het plan tegen houden. Van de fractievoorzitter van Liberaal Hoorn weten we dat hij in deze wijk een prettige hoeveelheid sympathie heeft geoogst in verkiezingstijd, maar hoe zit dat met Sociaal Hoorn? Deze fractie wordt geleid door een heuse leraar, Jeroen van der Veer. Ook zijn fractie heeft in de afgelopen jaren - overigens strikt legale - pogingen ondernomen om het project te dwarsbomen door een alternatieve doch kansloze locatie voor te stellen en mee te gaan in voorstellen om een en ander nauwkeurig te laten onderzoeken. Jeroen is een onbaatzuchtige politicus met een geruststellend niet-in-uw-achtertuinhouding.
Ik besef natuurlijk goed dat ik nu over de schreef ga. Ik ben nu bezig volstrekt eerbare politici in een kwaad daglicht te zetten. Dat komt wellicht door mijn werkzaamheden in een vorig leven. Ik was leraar en ik kom uit een tijd dat dit voor velen deels ook een roeping was. Dat vertekent je beeld van wat belangrijk is. Ik heb bijna 43 jaar mijn best gedaan om kinderen kansen te geven zich te ontwikkelen en dat levert een vorm van deformatie op. Ook als mens. Jeroen van der Veer is zich daarvan bewust terwijl hij ook leraar is. Het ophouden en traineren van een fantastisch en zeer noodzakelijk onderwijsplan mag niet ten koste gaan van belangen van kiezers, sorry, ik bedoel bewoners van een mooie Hoornse wijk. Jeroen hoopt dat kritische collega-raadsleden die hem beschimpen om zijn stellingname dit ook eens gaan begrijpen.
Ik hoop dat je begrijpt dat ik zelf niet voor bewoner in de Nieuwe Steen geschikt ben.
De inhoud van de column is uitsluitend voor rekening van de auteur. HoornRadio/HoornGids is niet ge- of verbonden aan een politieke partij of welke politieke richting dan ook, maar geheel autonoom, onafhankelijk en ongebonden.
