Misinformatie

Net als in de landelijke politiek moet ook op lokaal niveau de gemeenteraad kunnen vertrouwen op de informatie die wordt aangeboden. Op basis daarvan worden belangrijke besluiten genomen. Misinformatie geldt dan ook als een politieke doodzonde. In het dossier Poort van Hoorn, een project van enkele honderden miljoenen euro’s, lijkt het er verdacht veel op dat daar in zekere mate sprake van is. De gemeenteraad werd voorgehouden dat een ondergrondse parkeergarage in het stationsgebied technisch niet mogelijk was en daarnaast schreeuwend duur. Overal in Nederland wordt het blik daar waar mogelijk onder de grond gestopt, maar uitgerekend op een locatie die te boek moet komen te staan als de entree van de stad zou op basis van de verstrekte informatie een parkeerkolos boven de grond komen. In het hart van het gebied en pal tegenover het ziekenhuis. 

Gelukkig zijn er ook nog mensen buiten het politieke wereldje die zich verdiepen in de beoogde plannen. De aan het Keern wonende ingenieur Fred Veerman, een man met een bouwkundige en civieltechnische achtergrond, die in zijn werkzame leven als leidinggevende betrokken is geweest bij grote bouwprojecten in binnen- en buitenland, kreeg de plannen onder ogen en derhalve ook de door het ingeschakelde bureau verstrekte informatie dat ondergronds bouwen aldaar technisch niet mogelijk zou zijn en daarnaast schreeuwend duur. Beide stellingen werden door hem onderuitgehaald, waarna het bureau moest erkennen dat hij gelijk had. 

Wat bleef hangen waren de investeringskosten. Onlangs hield hij met de inmiddels opgerichte belangenbehartigende buurtstichting De Betrokken Poorter een bijeenkomst in het stadhuis, waarbij vele fracties aanwezig waren. Hij toonde daarbij aan dat een ondergrondse parkeergarage zelfs goedkoper is dan de bovengrondse variant. Dat heeft vooral te maken met de benutting van de vrijgekomen ruimte door het verdwijnen van de bovengrondse parkeergarage, waar heel veel huizen kunnen worden gebouwd. 

Tijdens de bijeenkomst kwam nog naar voren dat de gemeente vanwege gerezen problemen (kostenstijging, personeels- en materiaalschaarste) overweegt om alvast maar in een hoekje van het Pelmolenpad/Prismagebied te beginnen. Fred Veerman maakte daarbij met kracht van argumenten duidelijk dat hij dat een hele slechte optie vindt en wilde daar dan ook nadrukkelijk voor waarschuwen. Hij stelde: ”Les 1 bij Gebiedsontwikkeling: Houd overzicht en begin niet voordat het totale project goed en overzichtelijk is uitgekristalliseerd. Begin niet gemakzuchtig alvast het laaghangende fruit te plukken.”

Niets schaadt een project zozeer als chaotisch management. Zonder richting, strikte doelstellingen en toekomstplannen is een project als de Poort van Hoorn gedoemd te mislukken. Veel werk derhalve voor het projectmanagement, waarvan bij een groeiende groep mensen de indruk bestaat dat men niet open staat voor andere invalshoeken. Met als opvallende punten: een beperkte second opinion, geen onderbouwing van de gehanteerde bedragen, te laag ingeschatte kosten voor een bovengrondse parkeergarage en al dan niet bewust laag gehouden opbrengst van de vrijgekomen ruimte. Het is zaak dat ’Hoorns grootste project ooit’ onder leiding staat van gekwalificeerde mensen die een dergelijke klus op basis van kennis en ervaring aan kunnen. Zoals tijdens de zitting in het Hoornse stadhuis bleek kan daar niet blind van worden uitgegaan.

Foto: Fred Veerman naast zijn berekeningen in de raadszaal