Het college van Hoorn - lees: het demissionaire college van Hoorn – heeft op de valreep aangegeven voor een speciale groep woningzoekenden tijdelijke woningen neer te zetten op een paar flinke terreinen die zijn kaalgeslagen of in een leegstaand gebouw met een aanvankelijk totaal andere bestemming. Op het terrein van de vroegere Glasbak zou zomaar woonruimte voor een flinke groep mensen worden gerealiseerd.
Dat is mooi nieuws. De woningen zijn bestemd voor een groep vluchtelingen uit een oorlogsgebied waar een normaal leven voor gewone burgers onmogelijk wordt gemaakt, omdat een dictator zonder gewetensbezwaren permanente bewoning aldaar onmogelijk maakt. De Hoornse bevolking zal bij meerderheid instemmend reageren op de hulpverlening door de gemeente, die een prachtige aanvulling betekent op de opvangbereidheid die al door Hoornse particulieren is aangeboden. Lof voor de meelevendheid van de demissionaire wethouders en moge de nieuw aangetreden raad dit mooie initiatief toejuichen en zelfs raad breed - nou ja, bijna raad breed want vlak Menno Jas niet uit, die is bekend om zijn speciale opvattingen op dit terrein, hoewel je natuurlijk nooit helemaal zeker kunt zijn –volgen en zelfs aandringen op een vlotte procedure om de woonruimte nog binnen dit decennium voor elkaar te krijgen.
Dit demissionaire college heeft ruim vier jaar geleden behoorlijke verkiezingswinst geboekt met de belofte dat de mensenmassa’s uit verre streken niet zomaar gedropt zullen worden in de nette Hoornse wijken en zie hoe tijd en zachte aandrang de geesten volledig vaardig krijgen menslievendheid op te brengen voor hen die door onleefbare toestanden elders woonnooddruftig zijn geworden. Zo zie je maar dat je je sterk kunt verkijken op de mogelijkheid dat ook politici ooit zover kunnen komen dat niet alleen naar de eigen belangen wordt gekeken.
En nu moet ik niet beginnen te zaniken over het feit, dat het vier jaar geleden eerder mensen uit het Nabije Oosten of Afrikaanse oorden betrof die op leniging van opvangbehoefte hoopten en dat het nu mensen uit Oekraïne betreft. Neen! Driewerf neen! Dit mag je onze demissionairen niet voor de voeten werpen! Zo diep wilde dit college en deze raad in hun missionaire tijd nimmer zakken in naar discriminatie riekende praktijken. Het waren simpelweg de toenmalige omstandigheden die goede noodopvang in tijdelijke woonruimten onmogelijk maakten. Denk alleen al aan de plek van de Glasbak. Die stond er nog helemaal en was niet in Hoornse handen.
In Ter Apel komen dagelijks mensen aan uit oorden waar zij niet langer menswaardig kunnen leven en een fatsoenlijk slaapplaats is er niet omdat mensen die na een lange periode fatsoenlijk opgerekte bureaucratie toch nog toestemming kregen in ons land te blijven daar niet weg konden. Zij hebben de pech niet Oekraïner te zijn. Ik lees het krantenartikel nog eens door en verroest: de nieuw te bouwen noodwoningen zijn bedoeld voor de vluchtelingen uit Oekraïne. Wat nu, heeft het college een soort mennojasbekering ondergaan? Natuurlijk niet! Ik moet niet meteen van dat soort rare conclusies trekken.
Ik ben er in het diepst van mijn wezen van overtuigd dat onze pas ge- en herkozen raadsleden geen discriminerende opstelling hebben naar vluchtelingen uit vele onveilige oorden van onze wereld. Het zijn allemaal, nou ja, op een enkele uitzondering na misschien, door en door fatsoenlijke mensen, wat denk je wel? Zij zullen dus zo spoedig mogelijk het demissionaire en binnen kort het nieuwe college de opdracht geven zo snel mogelijk met een leefbare woonoplossing te komen voor alle vluchtelingen die volgens welke verordening dan ook in ons land mogen blijven.
Ik zal je op de hoogte houden van de wijze waarop onze geliefde volksvertegenwoordigers zullen reageren op de fantastische voorbeeldfunctie die Hoorn zal krijgen in ons land. We zullen trots de namen noemen van fracties en fractieleden die dit mogelijk gaan maken, opdat wij hen tot in jaren kunnen prijzen voor hun fantastische optreden namens ons.
De inhoud van de column is uitsluitend voor rekening van de auteur. HoornRadio/HoornGids is niet ge- of verbonden aan een politieke partij of welke politieke richting dan ook, maar geheel autonoom, onafhankelijk en ongebonden.
