De eerste column van het nieuwe jaar. Midden in de recesperiode van de gemeenteraad. Deze dag zou kunnen uitnodigen voor een beschouwing over het komende jaar. Wat kunnen we verwachten en hoe gaat dat ons dagelijkse leven beïnvloeden? Je zou als columnist ook kunnen terugkijken op het afgelopen jaar. Of je kijkt dan naar dit moment en hoe de wereld van dit ogenblik er uit ziet.
Ik schrijf deze column op 31 december. Vandaag, 1 januari, een column schrijven komt niet zo goed uit. Ik woon niet helemaal op mijzelf. Mevrouw Grosthuizen wil deze dag besteden aan onszelf, zoals veel mensen doen. Onszelf betekent ook inclusief alle familieleden en vrienden die je allemaal niet kunt bezoeken. We communiceren anders met elkaar. Ik mis de ouderwetse manier van elkaar lijfelijk te ontmoeten.
Het afgelopen jaar hebben we na degelijke controle enkele dierbaren een hand, omhelzing of zelfs een kus gegeven. Het afgelopen jaar heb ik onze dochter en schoonzoon slechts op verantwoorde afstand kunnen ontmoeten. Soms wenste ik dat wij onze dochter iets minder verantwoordelijkheidsgevoel hadden meegegeven. Maar wij zijn nog steeds gespaard gebleven van veel coronaellende. Dat er het afgelopen jaar bij mij een nog vervelender kwaal hopelijk op tijd behandeld kon worden had in een andere tijd een grotere impact gekregen. Twee oogoperaties vanwege staar waren hooguit even een lastige onderbreking van de dagelijkse gang van zaken. Het wachten op een echt knuffelmoment voelt zwaarder.
Op het moment dat deze column wordt verspreid weet ik niet of Hoorn al tonelen van oorlogssituaties heeft moeten doorstaan. We hebben in Hoorn geen officiële traditie van autowrakkenbrandjes, carbidschieten of aanvallen op hulpverleners. Mijn pessimistische ik zegt dat het nog niet het geval is. De beperkingen van coronamaatregelen zouden in puberbreinen de meest verschrikkelijke daden mogelijk maken, laten psychologen weten. Ik probeer me dan te herinneren of er uit de laatste oorlog veel verhalen bekend zijn over massale puberopstanden tegen de bezetters.
De wereld van dit moment wordt vormgegeven door alle mensen van dit moment. Zijn we ons daar voldoende van bewust? Ben ikzelf me daar voldoende van bewust? Besef ik in voldoende mate wat ik wil bereiken met deze column? Mensen heerlijk mee laten somberen? Help ik mijzelf hiermee?
Neen! Driewerf neen! We zullen ook in dit jaar onze lachspieren gaan gebruiken. Kramp in de kaken om absurde grappen. Niet het hoofd mismoedig schudden bij weer nieuwe maffe uitlatingen van T. B., maar ons bescheuren over de onzin die hij steeds weer uitbraakt. Dubbel liggen bij de ernstige gezichten die onze regeringsleiders kunnen trekken bij weer een persco. Wie weet kunnen we ook bij onze lokale politici heerlijke lachwekkende en belachelijke momenten beleven. Ik blijf kijken en erover berichten.
Dit jaar kunnen we ook vast weer intens meegenieten van sportevenementen. Max natuurlijk, maar ook onze voetballers in een politiek belabberde bloedheet nabij oostelijk land of schaatsers in een politiek afgrijselijk onvrij land in een verder oosten. En onze pijltjeswerpers zullen na hun coviduitschakeling weer present zijn. En ik ben iets te weinig sportgeïnteresseerd om te weten of er ook op het gebied van hockey, handbal, damesvoetbal of korfbal grote verwachtingen en oranje versierde straten te verwachten zijn.
Dit jaar zullen er weer momenten zijn dat ik vrienden weer eens lijfelijk kan ontmoeten, waardoor het schuldgevoel, dat zich onwillekeurig bij mij begon op te dringen over uitgestelde ontmoetingen en telefoongesprekjes, in de mentale afvalbak kan worden gedumpt. Ja, laat ik dan toch maar weer een paar goede voornemens proberen uit te voeren; voornemens om er ondanks alle bestaande en aangeprate ellende een mooi, betekenisvol, humoristisch en meelevend jaar van te maken. Jemig, ik kan nauwelijks wachten om er aan te beginnen! Dit wordt gewoon een fantastisch jaar!
De inhoud van de column is uitsluitend voor rekening van de auteur. HoornRadio/HoornGids is niet ge- of verbonden aan een politieke partij of welke politieke richting dan ook, maar geheel autonoom, onafhankelijk en ongebonden.
