HOORNGIDS | Twee weken geleden kreeg Rini Kofman (77) uit Enkhuizen de uitnodiging om zich te laten vaccineren. “Bij het maken van de afspraak bleek dat ik in Hoorn terecht kon. Ik dacht nog: ‘Zou het wel op tijd klaar zijn?’ Maar het is prachtig geworden.”
8.00 uur op donderdag 1 april. Na twee mooie lentedagen is het frisjes buiten. Rini steekt meteen haar hand op als wordt gevraagd wie de eerste vaccinatie wil ontvangen: “Ik had het koud”, zegt ze nuchter. Ze vindt het héél fijn dat ze aan de beurt is voor het vaccin en ziet er totaal niet tegenop: “Ik heb er zeker niet wakker van gelegen. Het is toch heel jammer als je geen familie kunt ontvangen. Wij hebben één dochter en drie kleinkinderen. Onze kleindochter loopt stage als verpleegkundige. Vorige week was ik jarig en heeft ze even voor het raam gestaan om te zwaaien. Het liefst wil je elkaar knuffelen, maar we nemen het risico niet, ook omdat zij in de zorg werkt. Maar dat doet wel zeer.” Rini beseft dat iedereen hiermee te maken heeft: “Het duurt voor ons allemaal lang.” Haar man is gelukkig volgende week aan de beurt en de tweede vaccinatie-data staan al in de agenda.
Aangenaam verrast
Ze is aangenaam verrast als ze de vaccinatielocatie op de ijsbaan ziet. “Heel mooi. Er is hard gewerkt, want toen ik de afspraak maakte, stond er nog niets.” Rini mag plaatsnemen in één van de prikruimtes. De GGD-medewerkers leggen uit wat er gaat gebeuren en dan is het zover. “Je voelt er niets van”, aldus Rini. Voor de zekerheid neemt ze nog een kwartiertje plaats in de wachtruimte. Het mondkapje mag hier even af, zodat de medewerkers alle gevaccineerden in de gaten kunnen houden. Mocht er iemand onwel worden door de spanning, dan is dit al snel aan het gezicht af te lezen.
Shoppen
Maar Rini zit er nog net zo monter bij als dat ze binnenstapte: “Wij zijn onze dagen wel doorgekomen en zijn gelukkig met z’n tweeën. Wandelen, fietsen, lezen, we proberen er wat van te maken. Maar ik kan niet wachten tot alles weer normaal is. Dat lijkt me zo heerlijk. Ik zie de zomer optimistisch tegemoet.” De 15 minuten zijn voorbij, Rini voelt zich prima. Vanmiddag heeft haar dochter een shopafspraak voor ze gemaakt: “Heel veel zin in.” Maar nu eerst maar eens uitleggen aan haar man, die in de auto wacht, waarom de vaccinatie zo lang duurde en hoe ze toch aan die bos bloemen komt.
