HOORNGIDS | Ik zal beslist niet horen bij een grote meerderheid van de bevolking van Hoorn met nieuwsgierigheid naar zaken waarover een gemeentebestuur zoal beslist. Ik troost me dan met de gedachte dat de groep Hoornse burgers die staat te popelen om zelf raadslid of wethouder te worden nog een stuk kleiner is. Maar het tamelijk kleine groepje waar ik me toe reken dat zich dagelijks afvraagt wat er nu weer ter sprake zal komen bij onze volksvertegenwoordigers zal binnenkort weer even het hart kunnen ophalen.
In de commissievergadering van 9 juni komen mooie agendapunten voorbij en voor enkele punten de uitnodiging om het er eens uitgebreid over te hebben. Compleet met pitches en misschien wel weer met de belofte om raadsinstrumenten in te zetten. Mijn dag is altijd weer goed wanneer een raadsinstrument wordt ingezet. Dat gaat altijd over de heikeligheid van een vergaderonderwerp en dan is een raads- en commissielid op zijn of haar best.
Er is een A- en een B-agenda. De B-agenda bevat voorgenomen besluiten die al bij voorbaat worden beschouwd als hamerstuk. Hamerstukken zijn stukken die zo evident passen binnen de wensen van een hele raad, dat men politici die de neiging hebben over elk lullig onderwerpje urenlang te bomen, met enige nadruk uitnodigt om over dat onderwerp even het zwijgen toe te doen. Tijdens een raadsvergadering komen die punten helemaal aan het einde van de vergadering, wanneer zelfs de meest notoire kletskousen op hun klokje gaan kijken, en worden dan allemaal tegelijk met één klap van de voorzittershamer aangenomen.
Toch is het wel eens leuk om te zien welk onderwerp zo vanzelfsprekend wordt gevonden dat er geen spreektijd voor ingeroosterd is. Voor 9 juni is dat bijvoorbeeld punt 6.3: Verordening Commissie Bezwaarschriften 2020 en Reglement ambtelijk horen 2020. Dat valt binnen de portefeuille van burgemeester Jan Nieuwenburg. Het gaat over bezwaarschriften die wij als burgers kunnen indienen wanneer er besluiten dreigen te worden genomen binnen het sociale domein. Er wordt nu voorgesteld enkele verbeteringen aan te brengen in het ambtelijk horen.
Ik moest onmiddellijk denken aan burgerlijke heisa die in een nog redelijk recent verleden de media-aandacht kreeg over het onderwerp flexwoningen bouwen. Een tamelijk militant groepje mensen met een naar mijn gevoel behoorlijk opgeklopte verontruste gevoelens eiste en kreeg aandacht en wist daarna in de radiostudio waar ik toen was te vertellen dat ze niet gehoord werden. Onze vroede vaderen moeten hun kreten nog lang tuitende oren gehad hebben, maar gehoord hadden ze niets volgens de protesterenden.
Het is geen uitzondering dat mensen blijven krijsen dat ze niet worden gehoord. Wat zij met die kreet bedoelen is: ze doen iets anders dan wat wij willen. Die politici luisteren niet naar ons. Ze kijken alleen om te zien dat onze lippen kunnen bewegen. Wat ze niet willen duidelijk maken is dat ze absoluut geen zin hadden om naar redelijke tegenargumenten te luisteren.
In punt 6.3 van de B-agenda hoopte ik een voorstel aan te treffen dat aan deze ongehoordheden een einde maakt. Ik citeer een stukje, zodat het meteen glashelder wordt:
‘Alle bezwaarschriften in het sociale domein worden ambtelijk gehoord (door 2 ambtenaren, niet betrokken bij de besluitvorming) op basis van de verordening Bezwaarschriftencommissie Sociaal Domein 2015. Dat geldt ook voor de bezwaarschriften in het kader van de Regionale Urgentieverordening Huisvestingswet Westfriesland 2019. Bij de overige bezwaarschriften vindt het horen plaats door de Commissie bezwaarschriften, voltallig of door de voorzitter.
Ik denk terug aan de heethoofdige types die ik indertijd sprak en ik tracht me voor te stellen hoe zij zouden reageren op een fatsoenlijk aangeboden hoorgesprek met twee juridisch geschoolde ambtenaren die niet direct betrokken zijn bij het te bespreken onderwerp. Mijn respect voor deze ambtenaren zou zeer groot zijn, wanneer het hun lukt hen te overtuigen dat ze na afloop van het gesprek inderdaad gehoord zijn. Wie weet wordt daar 9 juni zonder er iets naders over te horen een klap op gegeven.
