HOORNGIDS | Af en toe zie ik via de sociale media discussies langs komen over politiek en politici. Eigenlijk altijd over zaken die door de politici niet naar bevrediging van allen is aangepakt. Over dat zootje in Den Haag bijvoorbeeld, dat garant staat voor nog veel meer ellende in ons land. Er zitten niet alleen miskleuners in de hofstad, maar zelfs in Hoorn. Deze week nog las ik over dat het stelletje dat het hier voor het zeggen heeft en er een geweldige puinhoop van maakt.
Soms probeer ik het ook eens. Ongenuanceerd uithalen naar elke politicus, waar die zich maar vertoont. Schorremorrie dat alleen maar aan zichzelf en hun vriendjes denkt en de rest kan stikken. Ik heb dat eens uitgetikt en ik kwam met moeite tot twee alinea’s. Toen vond ik het wel genoeg en heb de alinea’s gewist, even geglimlacht en een kop koffie genuttigd alvorens me aan een stukje serieuzere tekst over de politici te wijden. Het zou wat geweest zijn, wanneer ik die foetertekst ook nog had gepost. Commentaar gegarandeerd en hoogstwaarschijnlijk van allerlei soort.
Er zijn mensen die daar een soort humor in zouden vinden. Haha, die Sjaak toch! Gelukkig weten we beter. Er zouden ook serieuze commentaren verschijnen. Commentaren waarin dat schrijven verontwaardigd zou worden afgekeurd. Misschien dat ik her en der onmiddellijk ontvriend zou worden. Waar ik echter het meest voor vrees is dat er reacties komen met instemming, met likes en delen. Die Sjaak zegt eindelijk eens hoe het echt zit. Zie je wel dat politiek stinkt!
Ik schrijf wekelijks over de politiek en zeker over het politieke veld in Hoorn. Natuurlijk zie ik ook wel eens dingen beslist worden, waarvan ik het juiste niet helemaal begrijp. Soms verstout ik me daar een opmerking over te maken. Maar grote woorden over de stinkzooi die de gasten uit Hoorn er wekelijks van maken zou ik absoluut niet verspreiden. Dat komt ook, omdat ik de fout heb gemaakt om elke week de Hoornse politici gade te slaan, te beluisteren en voor mezelf te herkauwen wat ik nu precies heb gade geslagen. Ik herken alle Hoornse politici met de ogen dicht en het is vaak voorgekomen dat ik voor, tijdens en na de vergaderingen een vriendelijk knikje of zelfs enige woorden met hen wissel.
Ik probeer meestal streng te zijn over hun verrichtingen. Politici dienen oprecht te zijn, werk te maken van hun werk, de stukken te kennen en vooral een hart te hebben voor de stad met de ruim 73.000 inwoners. Wee degene, die er een rommeltje van maakt, zijn of haar stukken niet kent of er maar wat op los wauwelt. Verdoemd degene die slechts voor eigen gewin en dat van vriendjes beslissingen neemt of tegen houdt. En geloof me, ik heb dat soort mensen nog niet aangetroffen in Hoorn. Ik ben het niet altijd met hen eens, maar ik vertrouw ze. Best wel naïef, besef ik.
Wanneer er azijnzeikers via de sociale media afgeven op Hoornse politici, dan vraag ik me af, of ik een slecht mensenkenner ben. Wanneer ik echter in een volgende vergadering een bedoelde slechte politicus weer waarneem dan zie ik alleen mijn eigen beeld bevestigd. Ik ben niet blind voor typische eigenheden van de mensen en af en toe denk ik: dat zou ik toch even anders hebben aangepakt, of: vond je dat nou nodig? Een houding die indruist tegen normen en waarden waar een goed politicus voor dient te staan zie ik niet. Een met de beste bedoelingen genomen maatregel die onverhoopt slecht uitpakt voor de stad zal helaas af en toe onvermijdelijk zijn, maar veertien fracties houden de gang van zaken kritisch in de gaten.
Politiek lijkt soms een spel, maar iedereen beseft dat je met schaars overheidsgeld zorgvuldig omgaat. Wanneer ik via Facebook weer eens iemand ongefundeerd Baudetkreten zie slaken, zal ik niet reageren. Hun kreten zullen ook instemmende reacties oproepen en ik weet dan dat ze schreeuwen om het schreeuwen. Een gefundeerde reactie zou niet binnen komen, want die klinkt steevast saai. Nu maar hopen dat de politici in Hoorn hun gebral niet oppakken als uitgangspunt voor hun politieke handelen. Echte politiek is best ingewikkeld en laten we dat vooral zou houden.
