HOORNGIDS |
We kennen ze in uiteenlopende verschijningsvormen en gradaties van sneuheid: de voorrangpakkers. Als voetganger bij het zebrapad, als klant in de rij bij de supermarkt, als automobilist bij wegversmallingen en op kruisingen.
De zebrapadheld
De grappigste en meest onschuldige voorrangpakker herken je uit duizenden. Met potsierlijke reuzenpassen stevent hij of zij af op het zebrapad. Met verhoogde snelheid om vooral een voet op het zebrapad te kunnen zetten waarmee een naderende auto tot stilstand kan worden gebracht. Die moet stoppen, weten ze. En dat is leuk.
De supermarktvoorglipper
Trieste voorranggrijpers zijn er ook in de supermarkt. Zodra wordt aangekondigd dat een extra kassa open gaat staan ze, ondanks hun positie in de rij, als eerste klaar om daar hun spullen te deponeren. Verwijtende blikken negerend. Een enkele keer wordt er gewezen op hun ten onrechte verkregen plek. Ze spelen dan de vermoorde onschuld. Kijken om zich heen alsof ze eigenlijk helemaal niemand hebben gezien die recht zou kunnen hebben op een voorrangspositie, maar doen dan lafjes en luchtigjes als ze aan gaan sluiten op de hun toekomende plek in de rij. Mompelend dat het echt niet de bedoeling was om voor te glippen. Sneue mensen.
De wegversmallingsterrorist
Maar echt erg en ook gevaarlijk zijn de voorrangpakkende automobilisten in de bebouwde kom op plekken waar een snelheidsbeperkende wegversmalling is aangebracht, waarbij slechts één auto tegelijk door kan rijden. Aan weerskanten zijn borden aangebracht. Een bord met een rode pijl in de eigen rijrichting betekent voorrang verlenen aan de automobilisten die van de andere kant naderen en een zwarte pijl hebben in hun rijrichting. Normaal gesproken levert een dergelijke passage geen problemen op. Je rijdt immers maximaal 50 kilometer per uur en je kunt op grote afstand al zien dat de versmalling er aan komt. Maar een echte voorrangpakker heeft daar allemaal lak aan. Nadert een auto in de verte die bij (bijna) gelijktijdige aankomst geen voorrang heeft dan wordt er flink gas gegeven om maar duidelijk te maken dat hij (zelden een zij) er aan komt en z’n recht op voorrang gaat opeisen. Hij gaat zelfs alvast midden op de weg rijden, zodat er geen enkele onduidelijkheid is omtrent zijn bedoelingen. Bij twijfel gebruikt hij zelfs de grote lichten. Overstekende voetgangers zijn door de brullende motor al op hun hoede en als dat niet het geval is moeten ze rennen voor hun leven. Maar daar heeft onze voorrangsterrorist allemaal geen boodschap aan. Hij zal en hij moet z’n voorrang nemen.
Gun ze die voorrang. Deze mensen hebben al zo ontzettend weinig.
