Bouwsector legde politiek Hoorn ook in de watten

Www.Hoorngids.nl en www.RondjeHoorn.nl willen u dit bericht uit het Noord-Hollands Dagblad van heden niet onthouden. U kunt onder het bericht een reactie plaatsen.

Bouwsector legde politiek Hoorn ook in de watten

van onze verslaggever

hoorn-Niet alleen een aantal Hoornse ambtenaren is over de schreef gegaan door zich te laten fêteren door bouwbedrijven. De bouwsector legde bij gelegenheid ook (ex-)bestuurders van de stad in de watten. Dat varieerde van een werkbezoek annex een avondje stappen in het nachtleven van Parijs tot een vliegreisje naar Noorwegen.

De cultuur van leuke tripjes komt naar voren in de verslagen van het onderzoek dat de gemeente vorig jaar liet houden naar de sporen van bouwfraude in het stadhuis. Dat onderzoek werd in een anonieme versie gepresenteerd, met het oog op de bescherming van de privacy. Het NHD heeft inzage gekregen in de niet-anonieme verslagen van de gesprekken die onderzoekers van Deloitte Bijzonder Onderzoek & Integriteit hebben gehouden.

Duidelijk wordt dat ook de politiek in de jaren tachtig en negentig nauwe banden had met de top van de bouwbedrijven en projectontwikkelaars. Zo blijkt dat oud-burgemeester P. Janssens met twee toenmalige wethouders in 1985 op uitnodiging van Vos Bouwmaatschappij naar Parijs is gereisd. Daar werd de stadsvernieuwing bekeken. Maar er was ook tijd voor ontspanning: ,,We hebben toen wat van het nachtleven van Parijs gezien zoals de beroemde nachtclubs.’’ Maar dezelfde ervaring was voor Janssens volgens eigen zeggen ook aanleiding om de teugels strakker aan te halen.

Schouwburg
Andere ontwikkelaars hadden ook hun aanpak om bestuurders te willen inpalmen. Zeeman Vastgoed hengelde in 1995 naar de kans voor nieuwbouw van de schouwburg. Oud-raadslid J. van der Meij vertelt daarover in haar verklaring dat de directie haar latere partner Th. Hoogkamer (wethouder VVD, overleden) en de toenmalige VVD-raadsleden N. Muntjewerff en P. Elenbaas meenam om een schouwburg in het Duitse Bregenz te bekijken. Een citaat: ,,Door Zeeman werd wel meer gelobbyd in de Hoornse politiek ten behoeve voor de nieuwbouw.’’ In het rapport wordt vastgesteld dat niet ongebruikelijk was in het ’sfeertje’ van toen.

De ex-wethouder financiën J. Schaper (PvdA) maakte al vele jaren geleden bekend dat hij bevriend was met plaatsgenoot F. Veerman, directeur van Koop Tjuchem en later een belangrijke getuige voor de parlementaire enquêtecommissie naar de bouwfraude. De politicus verklaart zelf dat Koop nooit door hem is bevoordeeld.

Eenzelfde vriendschappelijke relatie onderhoudt ook PvdA-fractievoorzitter E. Wagemaker met Veerman. Hij is in 2001 met Veerman in het bedrijfsvliegtuig van Koop naar het Noorse Stavanger gevolgen voor een kort bezoek. Dat reisje kwam voort uit zuiver vriendschappelijke betrekkingen en had niets uit te staan met een of ander bouwproject in de stad, aldus de PvdA’er: ,,Veerman heeft nimmer op een tegenprestatie gezinspeeld.’’

Twee weken geleden maakte Hoorn de ’eindstand’ bekend van het eigen onderzoek naar de bouwfraude en daarbij werd bekend dat meerdere ambtenaren vanwege hun te nauwe betrokkenheid bij bouwbedrijven zijn berispt of een waarschuwing hebben gekregen. Twee topambtenaren zijn ontslagen. Hen wordt verweten dat ze zich hebben laten fêteren en smeren door bouwbedrijven, onder andere in de vorm van club- en bordeelbezoek.

Dat Hoorn alleen ambtenaren vervolgt voor hun rol in de bouwfraude, terwijl ex-bestuurders worden ontzien, kan volgens de Hoornse burgemeester O. van Veldhuizen niet anders. ,,Justitie heeft ons rapport ook gehad en ziet geen aanleiding om tot strafvervolging over te gaan.’’

Zwarte bladzijde
,,Bovendien heeft de gemeente niets meer te zeggen over mensen die voorheen in het gemeentebestuur hebben gezeten’’, is het weerwoord van de burgemeester. ,,De huidige gemeenteraad heeft bij de behandeling van het eigen rapport bouwfraude ook gesproken over een ’zwarte bladzijde’ en dat is een duidelijke aanwijzing van hoe men over de handelingen van de oud-bestuurders denkt. Maar wij hebben geen formele banden meer met deze mensen en kunnen ze dus ook niet meer ter verantwoording roepen. Het openbaar ministerie ziet ook geen aanleiding meer om deze mensen strafrechterlijk te vervolgen. Zelfs als de raad het anders had gewild, dan was een veroordeling zuiver symbolisch geweest.’’