Verantwoordelijkheid kent geen reces

Zo, de zomer zit er op! We gaan weer volop aan de slag! Zowel voor het onderwijs als voor de gemeentepolitiek begint in september een nieuw jaar. Zo is dat althans in mijn beleving. De gemeentepolitiek kent een zomerreces en dat is ongeveer op dezelfde tijd afgelopen als een schooljaar. Ik zal als columnist met de Hoornse politiek als favoriete focus ook aan de slag moeten gaan. Dit jaar spijbel ik al tien dagen, want ik speel nog even toerist. Ik beloof je echter dat ik de komende week weer present ben en zal pogen naarstig te zoeken naar de hoed en de rand.

Niet alle Hoornse volksvertegenwoordigers hebben de opvatting dat reces betekent, dat je even geen volk vertegenwoordigt en dat bij elk Hoorns ongemak wordt uitgeroepen: ‘Nu even niet!’ Er zijn raadsleden die gedurende het reces de ogen en oren open houden om daarvan passende melding te kunnen doen bij het college van burgemeester en wethouders in de vorm van artikel 36 vragen. Noem ze niet de braafste kinderen van de klas en ook niet gehaaide figuren die zichzelf en hun partijtje zo mooi kunnen profileren.

Natuurlijk is het prima te noemen dat een raadslid ook in recestijd raadslid is. Raadslid ben je 24/7, evenals de leden van het college. Die laatsten moeten echter het grootste deel van het reces aan het werk blijven. Het is hun niet al te karig beloonde baan en wanneer je als wethouder serieus genomen wilt worden, zul je een serieuze taakopvatting moeten laten zien. Dat mag ook best wel eens leuk zijn. Zo was het leuk om te zien hoe wethouder Karin Hakhoff het eerste exemplaar van het magazine 45 jaar Emancipatie Hoorn overhandigd kreeg van Nelleke Huisman. En onze wethouder Axel Boomgaars mag zich nu vice-voorzitter weten van de Wethoudersvereniging en hij zegt goed te kunnen samenwerken met voorzitter Marcelle Hendrickx en de gezellige foto van dit stel illustreert mooi hoe dat eruit ziet.

Naast raadsleden die al enige tijd meegaan in het Hoornse zijn er ook heel en tamelijk nieuwe die zich al aan het einde van de recestijd of heel snel daarna een nijpende kwestie aankaarten. Op de muur van een appartementencomplex in de Rotiusstraat staat met koeienletters een tekst gekliederd die niet door de beugel kan. Er staat Himmler en de getallen 14 en 88. Er zit een heel vies politiek gedachtegoed achter deze cijfers. De raadsleden Joyce Beuken van GroenLinks en Mitchel Sluis van de VVD hebben de betekenis ervan ontdekt en vragen nu terecht om het zo spoedig mogelijk wegpoetsen van dit gifspui(t)werk.

Mijn nieuwsgierigheid was ook direct gewekt en op mijn hotelkamer in Koblenz vond ik bij Wikipedia het antwoord. Ik zal je het opzoekwerk even besparen. Het getal 14 wordt in de VS Fourteen Words genoemd en slaat op een uitspraak van een Amerikaanse neonazi Davis Lane: ‘We must secure the existence of our people and a future for white children’. We moeten het bestaan van ons volk en een toekomst voor witte kinderen verzekeren. In de Verenigde Staten zijn deze woorden een vast omarmd begrip voor alt-right, neonazi’s, anti-semitisten en extreem rechts. Het kan ook slaan op een andere zin met veertien woorden die vertaald klinkt als: Omdat de schoonheid van de witte Arische vrouw niet mag verdwijnen van de aarde. Het getal 88 verwijst naar de lettercombinatie HH. H is de achtste letter in het alfabet en HH kan betekenen Heil Hitler of in het Hoornse geval Heinrich Himmler, het onfrisse lid uit de entourage van Herr Hitler.

Het kladwerk op de muur zou dus best het werk kunnen zijn van figuren in onze stad die dit nare gedachtegoed koesteren en er dus naar streven onze maatschappij net zo grondig te verpesten als de aanblik op de muur. Zodra je de getallen 4 en 20 bij elkaar ziet zou dat zomaar de letters D en T kunnen zijn, de letters van de naam van een Amerikaanse president die ook helemaal geen kwaad ziet in de activiteiten van de Fourteen Words liefhebbers. Ergo: het kladwerk moet weg en ik hoop dat we de onprofessionele schilders in het vizier krijgen.

Ik hoop nu zomaar dat het in de toekomst niet alleen raadsleden zullen zijn die dit soort en ander soort ongemakken aan de kaak willen stellen. Ik ga niet zeggen: ‘Zijn we eigenlijk niet allemaal een beetje raadslid?’ We zijn wel allemaal een beetje verantwoordelijk voor deze maatschappij en voor een Hoorn dat plek biedt aan iedereen die een leefbare stad wil. Verantwoordelijkheid kent geen reces.

De inhoud van de column is uitsluitend voor rekening van de auteur. HoornRadio/HoornGids is niet ge- of verbonden aan een politieke partij of welke politieke richting dan ook, maar geheel autonoom, onafhankelijk en ongebonden.